ترکیب مدل تخصیص خطی کلاسیک با برنامه‌ریزی خطی چند هدفه برای ارزیابی رتبه‌بندی گزینه‌ها

روش تخصیص خطی کلاسیک یک روش تصمیم‌گیری چندمعیاره است که در آن وزن معیارها منظور می‌شود و هر رتبه دقیقاً به یک گزینه اختصاص داده می‌شود. در این پژوهش برای اینکه نیازی به محاسبه‌ی وزن معیارها نباشد و از اولویت‌بندی شاخص‌های تصمیم‌گیری استفاده شود و نیز برای اینکه هر رتبه بتواند به بیش از یک گزینه داده شود، یک روش برنامه‌ریزی خطی چندهدفه پیشنهاد شده است که در آن به ازای هر شاخص، یک تابع هدف تعریف می‌شود و با توجه به اولویت‌بندی شاخص‌ها، مدل برنامه‌ریزی خطی چندهدفه با روش اولویت مطلق حل می‌شود و محدودیت اختصاص هر رتبه فقط به یک گزینه، از مدل حذف شده است. هم‌چنین با اضافه شدن شاخص‌های جدید به یک مسئله، به تعداد شاخص‌های جدید، تابع هدف به مدل اضافه می‌شود و نیازی به محاسبه‌ی دوباره‌ی وزن شاخص‌ها و انجام محاسبات روش تخصیص خطی نیست. نتایج مقایسه‌ی مدل پیشنهادی با روش‌های تاپسیس، ویکور و مورآ که متداول‌ترین روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره‌اند، بیانگر سازگاری بیشتر مدل پیشنهادی با این روش‌هاست.